సొంత పిల్లాడికి అంత్యక్రియలు (funeral)చేయడానికి డబ్బులు లేక స్మశానంలో ఏడుస్తూ కూర్చోవడం చూసిన వారందరినీ కదిలించిన సంఘటన మహబూబ్నగర్లోని ప్రేమ్నగర్ ప్రాంతంలో చోటుచేసుకుంది. జీవనోపాధి (Livelihood)లేక బతుకుదెరువు కోసం పోరాడుతున్న ఓ తండ్రి కన్నీళ్ల కథ ఇది.
Mahabubnagar : మహబూబ్నగర్ జిల్లా కేంద్రంలో హృదయాన్ని కలిచివేసే సంఘటన స్థానికులను కదిలించింది. ఎనిమిదేళ్ల హరీష్ అనారోగ్యంతో మృతిచెందిన తర్వాత, అతని తండ్రి బాలరాజ్ స్మశానంలో గంటల తరబడి మృతదేహాన్ని ఒడిలో పెట్టుకుని విలపిస్తూ కూర్చోవాల్సిన పరిస్థితి ఏర్పడింది. అంత్యక్రియల కోసం అవసరమైన డబ్బులు లేకపోవడంతో ఏం చేయాలో తెలియక బాలరాజ్ పూర్తిగా దిగ్భ్రాంతికి గురయ్యాడు. మృతదేహం ఒడిలో ఉండగా కన్నీళ్లు ఆగకపోవడం, తన బిడ్డను చూసుకుంటూ “బతికున్నప్పుడు సరైన భోజనం పెట్టలేకపోయాను… ఇప్పుడు చనిపోయాక కూడా అంత్యక్రియలు చేయలేకపోతున్నాను” అని విలపిస్తూ కూర్చున్నాడు.
ప్రీమ్ నగర్లో నివసిస్తూ భార్య, ఇద్దరు పిల్లలతో కలిసి జీవనం సాగిస్తున్న బాలరాజ్ కొంతకాలం క్రితం పత్తి మిల్లులో పని చేసేవాడు. అయితే ఆ మిల్లు మూతపడడంతో కుటుంబం ఆర్థికంగా పతనమై పూర్తిగా ఇబ్బందుల్లో పడింది. ఈ సంక్షోభ సమయంలో బాలరాజ్ను వదిలేసి, చిన్న కుమారుడిని తీసుకుని తన పుట్టింటికి వెళ్లిపోయింది భార్య. దాంతో దివ్యాంగుడైన పెద్ద కుమారుడు హరీష్ను బాలరాజ్ ఒంటరిగానే చూసుకోవాల్సిన బాధ్యత వచ్చింది. తనకు దొరికిన చిన్న ఉద్యోగంతోనే కుటుంబాన్ని నెట్టుకొస్తూ, హరీష్కు అవసరమైన వైద్య చికిత్స చేయించడానికి బాలరాజ్కు అవకాశం దొరకలేదు. తల్లి వెళ్లిపోయిన తర్వాత హరీష్ ఆరోగ్యం మరింత క్షీణించింది. చివరకు అనారోగ్యం తీవ్రతరమై హరీష్ మరణించాడు. తన బిడ్డ మరణించిన విషాదాన్ని తట్టుకుంటూనే, అంత్యక్రియల కోసం కూడా డబ్బులేకపోవడం బాలరాజ్ను చితికించింది.
స్మశానంలో తన కొడుకు మృతదేహాన్ని ఒడిలో పెట్టుకుని సుమారు ఎనిమిది గంటలపాటు కన్నీరుమున్నీరుగా కూర్చున్న బాలరాజ్ దుస్థితిని చూసిన వాడు ఎవరికైనా హృదయం కరిగిపోయేంతగా ఉంది. ఏ దారిన హీరోయిన్ అనే స్థితిలో ఉన్న అతడిని చూసినా, సాయం చేయడానికి అక్కడ ఎవరూ ముందుకు రాలేదు. చివరికి ఈ ఘటన గురించి తెలిసిన We Foundation సంస్థ సభ్యులు స్మశానానికి చేరుకుని బాలరాజ్కు కావాల్సిన సహాయాన్ని అందించారు. హరీష్ అంత్యక్రియలు నిర్వహించేందుకు అవసరమైన మొత్తం ఏర్పాట్లు చేసి, బాలరాజ్కు ధైర్యం చెప్పినట్లు సమాచారం. తండ్రి దౌర్భాగ్యాన్ని, చిన్నారి అమాయకత్వాన్ని చాటిచెప్పే ఈ సంఘటన సామాజిక స్పృహ లేకపోవడం, పేదరికం ప్రజల్ని ఎంతటి దుస్థితులకు గురిచేస్తుందో మరోసారి గుర్తుకు తెచ్చింది.
